metoda  oddziaływania energii promieniowania laserowego na chore tkanki, polegająca na aplikowaniu na chore miejsca wiązki światła laserowego o odpowiedniej mocy i długości fali. Wykorzystywana do biostymulacji, normalizacji i regeneracji błon komórkowych tkanki kostnej i tkanek miękkich. Działa przeciwbólowo, przyspiesza gojenie się ran.

metoda leczenia  schorzeń m.in. układu ruchu i neurologicznych za pomocą różnego rodzaju prądów leczniczych, w którym wykorzystuje się do leczenia prąd stały, modulowane prądy średniej częstotliwości oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości.
Działa min. przeciwbólowo, poprawia ukrwienie, przyspiesza wchłanianie obrzęków i wysięków śródstawowych.

zabieg polegający na oddziaływaniu ultradźwiękami – drganiami powyżej 20 000 Hz, na odsłoniętą skórę chorej okolicy. Działają m.in. przeciwbólowo, hamują procesy zapalne.

polega na leczeniu pulsującym polem magnetycznym niskiej częstotliwości.  Stosowana jest min. przy stanach zapalnych, urazach mięśni, złamaniach, chorobach zwyrodnieniowych, stanach pooperacyjnych.

forma leczenia zimnem przy użyciu ciekłego azotu o temperaturze ok. -140 stopni C. Ma na celu m.in. obniżenie aktywności procesu zapalnego, obniżenie napięcia mięśniowego, zmniejszenie obrzęków, poprawę stanu klinicznego i funkcjonalnego poprzez zwiększenie zakresu ruchu w schładzanych stawach i wzroście siły mięśniowej, przyśpieszenie procesu gojenia i leczenia urazów.

zabieg światłoleczniczy, wykorzystujący i emitujący głównie promienie podczerwone. Posiada właściwości zdrowotne i biostymulacyjne, dzięki czemu znajduje szerokie zastosowanie, głównie w leczeniu bólów mięśniowych, stanów zapalnych, zmian skórnych, kontuzji a także w przypadkach lekkiego zaburzenia krążenia.

(wodolecznictwo) – jedna z najstarszych metod fizykoterapii, polega na terapeutycznym zastosowaniu wody w postaci kąpieli, natrysków, polewań, zmywań, płukań itp. Ma na celu oddziaływania zmniejszające przewlekłe dolegliwości bólowe i stany zapalne, korygujące zaburzenia napięcia mięśni, koordynacji ruchowej i sprawności poruszania się.

metoda  oddziaływania energii promieniowania laserowego na chore tkanki, polegająca na aplikowaniu na chore miejsca wiązki światła laserowego o odpowiedniej mocy i długości fali. Wykorzystywana do biostymulacji, normalizacji i regeneracji błon komórkowych tkanki kostnej i tkanek miękkich. Działa przeciwbólowo, przyspiesza gojenie się ran.

metoda leczenia  schorzeń m.in. układu ruchu i neurologicznych za pomocą różnego rodzaju prądów leczniczych, w którym wykorzystuje się do leczenia prąd stały, modulowane prądy średniej częstotliwości oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości.
Działa min. przeciwbólowo, poprawia ukrwienie, przyspiesza wchłanianie obrzęków i wysięków śródstawowych.

przyczynia się do poprawy psychofizycznej sprawności chorego. Znajduje on zastosowanie w profilaktyce, leczeniu i rehabilitacji chorób z zakresu ortopedii, neurologii, ginekologii, pediatrii i chorób wewnętrznych.

pozwala na usprawnienie krążenia limfy przeciwdziałając powstawaniu chorób wywołanych jej zastojem, jak również likwidując obrzęki zapalne, chłonne, zastoinowe. Poprawia przepływ limfy po chorobach zakaźnych i nowotworowych przyspiesza powrót do zdrowia.

jest zabiegiem złożonym z szeregu chwytów i opracowań, których ściśle określona metoda i kolejność wykonania, przy uwzględnieniu zasad dawkowania, pozwala na wykrywanie i usunięcie zmian chorobowych, a często także przyczyn chorobowych na drodze odruchowej. W przeciwieństwie od masażu klasycznego, masaż segmentarny znajduje szczególne wykorzystanie w leczeniu chorób narządów wewnętrznych.